Mamy pokazane spektrum tej choroby, cały rok, czyli fazę depresji i faze mani. Reżyser doskonale oddał tą chorobę. Patrząc na tą pare momentami się im zazdrości, że tak intensywnie odczuwają życie, ze mogą tyle dokonać, że nie poddaja się konwenansom. Bo ta choroba, to choroba ludzi wybitnie uzdolnionych i wrażliwych. Bez niej nie mielibyśmy takich powieści jak „wojna i pokój” , czy Bajek Andersena
Było dużo filmów o schizfrenii, o ChAD to chyba pierwszy. Dla mnie, której uwielbiam filmy psychologiczne, filmy o ludziach pokręconych, to była uczta.
Świetna, chyba jak do tej pory najlepsza rola Katie, i świetny Luke Kirby Ich postacie są mocne, wyraziste, a szaleństwo doskonałe
Polecam dla pasjonatów tego gatunku”
źródło: filmweb.pl

Recenzja japa:

Film zrobił na mnie ogromne wrażenie i utwierdził mnie w przekonaniu, które mam od wielu lat, że pary chore psychicznie nie powinne się wiązać ze sobą – bo to nie ma szans przetrwania w dłuższej perspektywie czasu.
Film pięknie pokazuje, oprócz różnych stanów psychicznych głównych bohaterów (występujących w chorobie afektywnej  dwubiegunowej – ChAD), również postrzeganie chorych przez ich otoczenir, też najbliższe, Pokazuje świat szpitala i terapii. Wszystko się dzieje w U.S.A, ale tak samo jak ta choroba, równiez chorzy i otoczenie jest uniwersalne na całym naszym globie.
To nie romans, jak pisała na filmwebie w recenzji vilka1, to walka z chorobą oraz miłością, a potem życiem. Z rodzicielstwem i każdym dniem. Gdzie nie tylko życie nie jest łatwe ale również trzeba się mierzyć z przewlekłą, przeważnie nieuleczalną chorobą, jaką jest ChAD.
Sam choruje na ChAD od 2003 roku i wiem co piszę. To nieustanna huśtawka nastrojów, doznań, bezsenności, depresji i chwil odtrętwienia emocjonalnego. Gdzie zwiatpienie tak samo szybko przychodzi jak mania wielkości.
I tylko podpora zdrowego partnera pozwala jakoś żyć i trwać razem. Wychowywać dzieci, pracować, uczyć się i kłaść się w swoim łóżku, a nie łóżku szpitalnym, czy na torach.
I nikt mi nie powie, że leki to wymysł firm farmaceutycznych, a choroby psychiczne to ściema tychże firm, aby zarabiac gigantyczne pieniądze uzależniając niby chorych. Dzięki lekom, ukończyłem studia, zakochałem, ożeniłem się, założyłem rodzinę, mam dwójkę dzieci i pracuje w zawodzie. Żyję!

zwiastun filmu: